اصل 1
امپراتور ( پادشاه ) مظهر كشور و وحدت مردم است. مقام وي از اراده مردم ناشي ميگردد كه قدرت حاكم را در دست دارند.
اصل 3
كليه اقدامات و احكام امپراتور در امور دولتي بايد با مشورت و تصويب هيأت وزيران باشد. بدين ترتيب مسئولت احكام مزبور به عهده هيأت وزيران خواهد بود.
اصل 4
امپراتور فقط در امور دولتي مصرح در قانون اساسي ميتواند اقدام نمايد و در مورد حكومت، قدرتي ندارد.
اصل 8
خاندان امپراتور اجازه دريافت و يا اعطاي هيچ گونه مال و هديهاي را بدون اجازه مجلسين ندارند.
اصل 15
مردم حق انتخاب و عزل مقامات دولتي را دارند. اين حق غير قابل انتقال است.
اصل 17
در صورتي كه شخصي از اعمال غير قانوني مأموران دولتي دچار زيان گرديده باشد، حق دارد به ترتيبي كه در قانون پيشبيني شده است براي جبران خسارت خود، عليه دولت يا موسسات دولتي اقامه دعوي نمايد.
اصل 20
آزادي مذهب براي همگان تضمين ميگردد. به هيچ يك از سازمانهاي مذهبي امتيازي از طرف دولت و نيز اجراي اقتدار خاص سياسي داده نخواهد شد.
اصل 26
همه مردم موظفند پسران و دختران تحت تكفل خويش را از آموزش متعارف به ترتيب مقرر در قانون بهرهمند نمايند. اين آموزش اجباري، رايگان خواهد بود.
اصل 40
در صورتي كه شخصي پس از بازداشت و زنداني شدن تبرإه گردد، ميتواند براي جبران خسارت عليه دولت به ترتيب مقرر در قانون اقامه دعوي كند.
اصل 88
كليه اموال دربار امپراتور متعلق به دولت است.
اصل 98
