Monday, March 22, 2010

شهروندان ژاپنی به استقبال بهار می روند


شهروندان ژاپنی به استقبال بهار می روند
به نقل از ایرنا؛ روز اعتدال بهاری که مصادف با روز بیستم و یا بیست و یکم مارس هر سال است از سال ۱۹۴۸ میلادی تاکنون در ژاپن به عنوان جشن ملی تعطیل اعلام شده است. تا پیش از این زمان روز اعتدال بهاری به عنوان جشنواره گرامیداشت یاد نیاکان ویژه خاندان امپراتوری در ژاپن گرامی داشته می شد. در ژاپن اولین روز بهار یا اعتدال بهاری تعطیل رسمی است و روز ” اوهیگان ” نامیده می شود و مراسم ویژه ای از سوی شهروندان ژاپنی در این روز در نقاط مختلف این کشور برپا می شود. شهروندان ژاپنی بر این باور هستند که در این روز طبیعت تغییر یافته و حیات دیگری می یابد و به دلیل حیات مجدد طبیعت و احترام به ارواح درگذشتگان، این روز یکی از تعطیلات مهم رسمی و مذهبی در ژاپن شمرده می شود. روز اوهیگان یا ” هیگان ” مصادف با روز بیست یا بیست و یکم ماه مارس هر سال است و معمولا برابر با اولین روز سال نو و اولین روز عید نوروز نزد ایرانیان است. به دلیل آن که روز اعتدال بهاری در ژاپن امسال همزمان با روز یکشنبه (تعطیل آخر هفته در ژاپن) مصادف شده است، دولت روز دوشنبه را در سراسر این کشور تعطیل اعلام نموده تا شهروندان ژاپنی بتوانند از تعطیلات خود به نحو احسن بهره ببرند. ژاپنی ها براساس یک سنت قدیمی در روز اوهیگان دست از کارمی کشند و برای خواندن دعا و طلب آمرزش روح درگذشتگانشان به زیارتگاه ها،معابد و گورستان ها می روند و ضمن نثار گل بر مزار درگذشتگان خود و روشن کردن عود، برای آمرزش ارواح نیاکان خوددست به دعا برمی دارند. ریشه کلمه اوهیگان به یک کلمه سانسکریت به نام ” پارامیتا ” بازمی گردد که به معنای ساحل دیگر است. اوهیگان یا هیگان در برداشت بودایی ها نیز به معنای روز زنده شدن مجدد طبیعت و نمادی از زنده شدن دوباره انسان است. اوهیگان در اندیشه بودا به معنای هدایت مردم از ساحل دنیوی به ساحل دنیای دیگر و پاک است و به عبارت دیگر هیگان در اصل به معنی ساحلی است که ما از آن دور هستیم. از زاویه آیین بودا زندگی بشر دو ساحل دارد، ساحلی که انسان هم اکنون در آن زندگی می کند و با انواع مشکلات درگیر است و دیگری ساحل شیگان نام دارد و مراد از شیگان همان حیات مادی و دنیوی است. در برداشت آیین بودا وقتی انسان می میرد به ساحلی که از ما دور است و هیگان نام دارد، کوچ می کند و از رنج ها و مشقت های ساحل شیگان رهایی می یابد و بر این مبنا، روز اوهیگان به معنای روز زنده شدن مجدد طبیعت و نشان از زنده شدن مجدد انسان و رسیدن به آن ساحل دوردست دارد. به باور ژاپنی ها چون در روز اوهیگان یا “شومبون نوهی” طول روز و شب برابر است و آفتاب درست از مغرب غروب می کند و روز اعتدال بهاری است مردم این ساحل یعنی زندگان می توانند با مردم آن ساحل یعنی مردگان معاشرت داشته باشند. در این روز به همین دلیل مراسمی برگزارمی شود و هدف از آن مراسم شادکردن روح درگذشتگان و زنده کردن یاد آنها می باشد. اگرچه برای هیگان ایام متفاوتی ذکر شده اما به طور عام هفت روز است که از سه روز مانده به بیست و یک مارس شروع می شود و تا سه روز بعد از آن ادامه می یابد و چون روز بیست و یکم مارس مابین این چند روز قرار گرفته مهمترین روز محسوب می شود. شهروندان ژاپنی معمولا در مدت این هفت روز بر مزار درگذشتگان خود حضور می یابند و با ادای احترام نسبت به روح آنان، برای آنها طلب آمرزش می کنند و در برخی از معابد نیز به مناسبت این ایام مراسمی خاص برگزار می شود. برای این مراسم غذای مخصوصی پخته می شود که به آن “شوجین ریوری” می گویند و ژاپنی ها معتقد هستند که پخت این غذا و خیرات آن ضمن شادی روح درگذشتگان سبب دور شدن خصلت های بد از انسان می شوند. در روز هیگان یک نوع شیرینی نیز پخته می شود که به آن ” اهاگی” یا “بوتامچی” می گویند و این شرینی از برنج، لوبیا قرمز و شکر درست می شود. ژاپنی ها پس از برگزاری مراسم ایام هیگان، خود را برای تماشای شکوفه های گیلاس یا ساکورا که به آن ” آهانامی ” گفته می شود، آماده می کنند. مردم ژاپن در ایام آهانامی که بی شباهت به سیزده بدر ما ایرانیان نیست و تقریبا ۱۰ روز بعد از هیگان آغاز می شود به میان طبیعت رفت و در زیر درختان گیلاس که مملو از شکوفه هستند، نشسته و به تفرج می پردازند